KS. MARIAN PISARZAK MIC
Nabożeństwo Drogi Paschalnej
Okres Wielkiego Postu, czyli czas przed Wielkanocą, jest bogaty w nabożeństwa i przeżycia religijne; dobre rekolekcje potęgują atmosferę przedświąteczną. Po Wielkanocy natomiast przychodzi jakby wyciszenie „tajemnicy zbawienia” albo nawet zapomnienie o niej przez skupienie się na nabożeństwach i wydarzeniach typu: Pierwsza Komunia, bierzmowanie w parafii, majowe w kościele i w plenerze. Lecz mszalna liturgia tygodni wielkanocnych kontynuuje treść wydarzeń paschalnych, bardzo doniosłych w zakresie pełnej formacji chrześcijańskiej. Tę liturgię, jej przesłanie dla wiary i nadzieji, można przedłużyć przy pomocy nabożeństwa Drogi Paschalnej, zwanego też Drogą Światła (Via Lucis).
Szczytem tajemnicy zbawienia było misterium paschalne Jezusa Chrystusa, czyli tajemnice bolesne i chwalebne 1. Dlatego w centrum celebracji kościelnych znajduje się PASCHA, otoczona dwoma szczególnymi okresami: Okresem W. Postu i Okresem Wielkanocnym. Pierwszy Okres przez 40 dni prowadzi do Triduum Paschy, drugi kontynuuje Paschę i przez 50 dni dopełnia ją w wymiarze eklezjalnym 2. Można nawet powiedzieć, iż Okres Wielkanocny w zakresie misterium jest bardziej doniosły od Wielkopostnego: bezużyteczna byłaby sama śmierć i tajemnica zmartwychwstania, gdyby nie było daru Ducha Świętego, ożywiającego ciało i misję Kościoła. Przecież po rezurekcji Mistrza Apostołowie mówili: Idziemy łowić ryby! Idziemy na ryby! To znaczy, że wracali do swego zawodu, do fachu, rozpraszali się i nie podejmowali dzieła ewangelizacji…
Cały tekst na portalu Mateusz.pl więcej